Γεννιέσαι απ’ τη μήτρα τ ’ουρανού και της γης της Αριστέας Κοντόζογλου

Γεννιέσαι άνθρωπε… γεννιέσαι απ’ τη μήτρα τ ’ουρανού και της γης, όταν το σύμπαν συναινεί να επισφραγίσει έναν έρωτα μέσα από Σένα (τη γέννησή σου). Γιατί κι αν έπαψε έρωτα να θυμίζει… ήρθε η αγάπη κι αν όχι, τη στιγμή της σύλληψής σου… ήταν έρωτας… έτσι να σκέφτεσαι!

Μεγαλώνεις και κάθε χρόνο τη μέρα που γεννήθηκες ακούς χρόνια πολλά, να τα εκατοστήσεις, ευχές συγκινητικές, τρυφερές, αισιόδοξες με την πιο βασική… Με υγεία! Σε μικρή ηλικία πιθανών θεωρείς δεδομένο το να μεγαλώνεις, να σβήνεις κάθε χρόνο κεράκια προσθέτοντας ένα παραπάνω και κάνοντας μία ευχή.

Έρχεται όμως η στιγμή που μεγαλώνοντας αντιλαμβάνεσαι ότι άλλοι άνθρωποι δε πρόλαβαν να κλείσουν τα 41 όπως εσύ και δεν έφτασαν ποτέ στα 18,25,30 κ.ο.κ… Και έρχεται η στιγμή να θεωρήσεις και να αναθεωρήσεις πιστεύω, απόψεις, αντιλήψεις.

Έρχεται η στιγμή της αυτογνωσίας αν και το ταξίδι αυτό όσο ζεις το ταξιδεύεις… μαθαίνοντας για σένα μέσα από σένα από αυτά που βίωσες και βιώνεις μένοντας πιστός στις αξίες σου για τη ζωή και τον άνθρωπο.

Υ.Γ: Πάντα αγαπούσα το φθινόπωρο, είναι η εποχή των γενεθλίων μου, έχει μια μελαγχολία που με εμπνέει για δημιουργία.

Μέρα ή νύχτα; Νύχτα. Όταν η πόλη κοιμάται, ξαγρυπνώ και συντροφιά με τις σκέψεις μου αφουγκράζομαι τις σκιές των ήχων.

1 Νοεμβρίου 2020… αισίως 41!

Αριστέα  Κοντόζογλου

Δημοσιογράφος-Ραδιοφωνική  Παραγωγός

Μέλος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων

Μέλος της Ε.Σ.Ε.Τ17